‘Annemie Berebrouckx […] heeft een bijzonder talent voor verhalen die tegelijk lief en ontroerend zijn én waarin toch op de achtergrond emoties spelen als eenzaamheid| onhandigheid| tekortschieten en dergelijke. Zo ook hier.’ (Nederlands Dagblad| mei 2011)
‘Een gevoelig en warm verhaal!’ (Website Pluizuit| 16 augustus 2012)