‘Een meeslepende jeugdroman, die bij momenten doet denken aan De helaasheid der dingen.’ (Goed gevoel, januari 2010)
‘Ze neemt de lezer in korte hoofdstukjes mee op sleeptouw en vertelt hen op een boeiende manier over allerlei gebeurtenissen en anekdotes, waarin humor, blijdschap, verdriet, eenzaamheid en woede met elkaar worden verweven.’ (De Leeswelp, februari 2010)
‘Doordat het verhaal in de ik-persoon verteld wordt, komt het zeer realistisch over en voel je veel begrip voor het hoofdpersonage. De kinderlijke onbezorgdheid en naïviteit maken het boek ook echt geloofwaardig. De toon is sterk relativerend en vaak ook echt humoristisch. Het verhaal is vlot geschreven en heel meeslepend. De positieve nooit aan het einde van het verhaal zorgt ervoor dat je met een goed gevoel het boek kan dichtklappen.’ (Website Pluizer, maart 2011)