‘Minne hanteert een zuiver taalgebruik| maar ze laat haar personages vrij in hun doen| hun laten en hun praten. Ze oordeelt niet| en dat maakt van Paultje| echt geen jongen een indringend| scherp tijdsdocument.’ (Ziezo magazine, maart 2016)
‘Brigitte Minne probeert om dit moeilijke onderwerp transseksualiteit aan te pakken. Ze slaagt erin| om op een eenvoudige en toch integere manier| een blik te werpen op het complexe leven van Paultje/Paulien.’ (Leeswijzer, juni 2016)
‘Minne schrijft met gevoelige pen dit chronologische verhaal dat je meesleurt in de gevoelswereld van het hoofdpersonage. Helderheid| geloofwaardigheid en herkenning zijn hierbij grote troeven. (…) Een verrassend en helder verhaal dat je bijwijlen naar je strot grijpt en waar een harde realiteit en een gevoelige binnenwereld elkaar mooi ‘bevechten’. Een must voor iedereen die met het onderwerp begaan is| voor alle anderen een rijke en intense leeservaring.’ (Pluizuit, mei 2016)
‘Brigitte Minne heeft een ontroerend en aangrijpend verhaal geschreven. Ze brengt Paultje én de jaren ’50 echt tot leven.’ (queerboeken.nl, 2022)